Pedagogia bliskości międzyludzkiej

„Bliskość jest fenomenem, który towarzyszy ludzkości od jej zarania, łącząc ludzi i dając im poczucie przywiązania.
Na bliskości buduje się więź małżeńska, rodzicielska i przyjacielska, a człowiek, dotychczas postrzegany jako obcy, przestaje być zagrożeniem. Bliskość z drugim człowiekiem jest także otwarta na otaczający świat, doświadczany w wymiarze empirycznym i duchowym.
Bliskość ma wymiar naukowy, kulturowy, społeczny, a także religijny. Istotę bliskości stanowi miłość, która jest siłą organizującą życie społeczne.
W tworzeniu fenomenu bliskości wzniosła natura miłości staje wobec wolności drugiego człowieka, proponując mu wspólne przeżycia w konkretnym czasie i warunkach.
Okoliczności towarzyszące powstawaniu bliskości nie zawsze sprzyjają jej rozwojowi.
Współczesne zmiany społeczne powodują, że bliskość wydaje się coraz większym wyzwaniem”.

„Książka składa się z ośmiu rozdziałów.
W trzech pierwszych przedstawiam wyniki analizy interdyscyplinarnej literatury przedmiotu.

W pierwszym rozdziale prezentuję etymologię słowa „bliskość” oraz jej ujęcie z perspektywy filozoficznej, teologicznej i nauk społecznych.
W drugim rozdziale zwracam uwagę na wychowawczy wymiar bliskości.
Opisuję bliskość w rodzinie i bliskość wychowawczą oraz wskazuję na znaczenie edukacji zbliżającej i edukacji formalnej.
Podkreślam również ważność bliskości w odniesieniu do samowychowania.
Trzeci rozdział dotyczy zagadnienia bliskości w trudnych okolicznościach życia, zwłaszcza związanych z chorobą, cierpieniem i izolacją społeczną, a także inicjatyw o charakterze solidarnościowym, podejmowanych wobec najbardziej potrzebujących w czasie pandemii COVID-19. Czwarty rozdział stanowi opis metodologii badań własnych i zawiera niezbędną wiedzę na temat teorii ugruntowanej, którą zastosowałem w projekcie.
Przedstawiam w nim również przedmiot badań i cele, problematykę badawczą oraz charakterystykę terenu i organizację badań.
Kolejne cztery rozdziały zawierają wyniki empirycznych badań własnych.
W pierwszym z nich ukazuję istotę bliskości w rodzinie, jej komponenty, znaczenie i związek z rodziną.
Wskazuję na związek bliskości z wychowaniem, a także jej haptyczny wymiar.
Szósty rozdział jest poświęcony analizie fenomenu bliskości w sytuacji choroby i cierpienia.
Opisuję w nim kategorie tej bliskości i jej cechy konstytutywne, zwracam uwagę na diadę bliskość – oddalenie, a także dokonuję analizy bliskości w stosunku do natury i Boga.
W kolejnym rozdziale koncentruję się na sytuacji pandemii i wywołanych przez nią reperkusjach w placówkach...