Reżyseria teatralna
- Poradnik dla osób pragnących poświęcić się reżyserii w teatrze.Szulczyński precyzyjnie a nie nachalnie ukazuje rozległość wiedzy niezbędnej w zawodzie reżysera. Pokazuje podstawowe wiadomości z filozofii, historii, kultury, szeroko pojętej sztuk...
Poradnik dla osób pragnących poświęcić się reżyserii w teatrze.
Szulczyński precyzyjnie a nie nachalnie ukazuje rozległość wiedzy niezbędnej w zawodzie reżysera. Pokazuje podstawowe wiadomości z filozofii, historii, kultury, szeroko pojętej sztuki, historii i teorii literatury, oczywiście teatru od antyku do współczesności (uwzględniając premierę sprzed kilku miesięcy). Charakteryzując zwięźle epoki, style gatunki, konwencje, nie traci z pola widzenia wybitnych twórców, szczególnie tych z XX wieku.
Autor jest wyjątkowo cennym, wiarygodnym, kompetentnym informatorem i doradcą. Łączy doświadczenie praktykującego reżysera z ponadćwierćwiekowym doświadczeniem pedagoga. Teatr zna nie tylko z licznych opracowań (bibliografia wykorzystanych pozycji z wielu dziedzin, m.in. teatru, zajmuje pięć stron), także z bezpośredniej obserwacji procesu twórczego najwybitniejszych a bardzo różnych indywidualności polskiego teatru (Tadeusz Kantor, Konrad Swinarski, Jerzy Jarocki) i wreszcie własnej pracy artystycznej. Encyklopedyczna wiedza niejednokrotnie bywa wspierana, uzupełniana własnymi spostrzeżeniami, przemyśleniami.
Z recenzji prof. dra hab. Jana Michalika
Wojciech Szulczyński – reżyser, teatrolog, scenarzysta Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, 1975. Ukończył reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, 1978. Stypendysta Schaubühne am Halleschen Ufer w Berlinie. Asystent Konrada Swinarskiego, Jerzego Jarockiego i Petera Steina.
Wyreżyserował m.in.: Zamek F. Kafki (we własnej adaptacji), Życie jest snem P. Calderona de la Barca, Diabła F. Dostojewskiego (we własnej adaptacji), Sen nocy letniej W. Shakespeare’a, Księcia Homburgu H. von Kleista, Ja, Gombrowicz wg utworów W. Gombrowicza (we własnej adaptacji), Ślub W. Gombrowicza; w teatrze telewizji: Taniec śmierci A. Strindberga; w teatrach operowych: W małym dworku Bargielskiego, Gwiazdę Krauzego, Capuletti i Montecchi Belliniego; oraz filmy telewizyjne: Wyspiański – Kraków – melancholia, Ingarden, „Odpoczynanie”, „Czuję Boga, że otacza świat”.
Wykładowca na teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim od 1982; prowadzi warsztaty teatralne na temat przekładu języka dramatu na język ekspresji teatralnej oraz opcje: Warsztat reżyserski i Teatralna interpretacja dramatu. Przygotował ponad dwadzieścia pięć spektakli ze studentami UJ. Stypendysta British Council w Wielkiej Brytanii: stypendia szekspirowskie 1979, 1987. Autor artykułów w pismach „Student”, „Polska”, „Dialog”, „Res Publica”, „Didaskalia”, „Theatre Journal”. W latach 1999–2004 współpracował z Swarthmore College z Filadelfii, USA. Autor licznych scenariuszy i adaptacji teatralnych, filmowych, telewizyjnych i radiowych.