Surrealistyczne przestrzenie. Życie i sztuka Leonory Carrington
- Surrealistyczne przestrzenie. Życie i sztuka Leonory Carrington „Zajmująca i ważna. Joanna Moorhead przedstawia historię życia artystki w postaci zbioru opowiadań, które składają się na zapadający w pamięć obraz wspaniałej, ekscentryc...
Surrealistyczne przestrzenie. Życie i sztuka Leonory Carrington
„Zajmująca i ważna. Joanna Moorhead przedstawia historię życia artystki w postaci zbioru opowiadań, które składają się na zapadający w pamięć obraz wspaniałej, ekscentrycznej Leonory Carrington. – Katy Hessel (Historia sztuki bez mężczyzn).
„Leonora ożywa na stronach tej fascynującej biografii brytyjskiej surrealistki i niestrudzonej wędrowniczki. Niebanalna, osobista opowieść Joanny Moorhead jest równie fascynująca, jak hipnotyczne obrazy Leonory Carrington”. – Charlotte Mullins (Krótka historia sztuki).
Leonora Carrington należała do awangardy – zarówno w historii kobiet artystek, jak i w rozwoju surrealizmu. Była wizjonerką, a jej zainteresowania – takie jak feminizm, ekologia, tajemniczy świat mistyki czy wzajemne powiązania wszelkich zjawisk – podziela dziś wielu ludzi. Sprzeciwiając się normom i konwenansom swoich czasów, Leonora porzuciła rodzinę, społeczeństwo i Anglię, by otworzyć się na nowe doświadczenia w Europie, a także w obu Amerykach, i stworzyć własny, niepowtarzalny styl artystyczny.
W tej poruszającej ilustrowanej biografii dziennikarka i pisarka Joanna Moorhead podąża śladem swej kuzynki, aby ze swadą opisać życie i twórczość Leonory, jej miłości i przyjaźnie. Zabiera czytelnika w osobistą podróż przez Wielką Brytanię, Europę, Stany Zjednoczone i Meksyk. Opisuje miejsca i spotkania, które odcisnęły trwałe piętno w pamięci Leonory Carrington: kuchnię jej babki, z ogromnym piecem; kryjówkę w odległym zakątku Kornwalii, gdzie spędziła wakacje z Maxem Ernstem, Lee Miller i Man Rayem; szpital psychiatryczny w Santanderze; Nowy Jork, w którym zamieszkała wśród innych emigrantów z Europy; oraz jej ostatnie schronienie w mieście Meksyk – miejsca i wydarzenia, które powracały (nierzadko po dziesiątkach lat) w sztuce Leonory i w jej twórczości literackiej. „Domy są jak ciało” – napisała Leonora Carrington w powieści Trąbka do słuchania (1974). „Jesteśmy związani ze ścianami i meblami tak samo, jak jesteśmy uzależnieni od naszych wątrób, kręgosłupów, skóry i krwiobiegu”.
Joanna Moorhead jest dziennikarką, która pisze między innymi dla „Guardiana”, „Observera”, i „Timesa”. W 2010 roku była kuratorką wystawy objazdowej „Surreal Friends” (Surrealistyczne przyjaciółki), poświęconej twórczości Leonory Carrington, Remedios Varo i Kati Horny. Jej wspomnieniowa książka The Surreal Life of Leonora Carrington (Surrealistyczne życie Leonory Carrington), wydana w 2017 roku w języku angielskim i hiszpańskim, spotkała się z uznaniem krytyków: „Równie dziwna i niepokojąca, jak surrealistyczne obrazy Leonory Carrington” – Lynn Barber, „The Sunday Times”; „Doskonałe połączenie krytyki sztuki i pasjonującej opowieści” – Rachel Spence, „Financial Times”. Joanna Moorhead jest także autorką ośmiu innych książek.