Zur zeit in Berlin Poezja Zbigniewa Herberta i kultura niemiecka
- Autorka pokazuje wieloaspektowe relacje liryki Herberta z kulturą niemiecką, analizuje dokumenty ujawniające znaczenie jego wieloletnich pobytów w Berlinie, ukazuje jego dogłębną znajomość języka niemieckiego, szkicuje półwieczne dzie...
Autorka pokazuje wieloaspektowe relacje liryki Herberta z kulturą niemiecką, analizuje dokumenty ujawniające znaczenie jego wieloletnich pobytów w Berlinie, ukazuje jego dogłębną znajomość języka niemieckiego, szkicuje półwieczne dzieje recepcji jego poezji za Odrą oraz kontaktów z niemieckimi przyjaciółmi. Książka jest dziełem świadomie wykonującym podstawową pracę katalogowania i orientowania czytelników w zestawie „tematów do odstąpienia” z zakresu filiacji herbertowsko-niemieckich. Trzeba podkreślić doniosłość wielu dokonanych odkryć dokumentalistycznych, dopisania nieobecnych dotąd kontekstów, dostępnych dzięki badaniom archiwalnym.
Z recenzji prof. dra hab. Tomasza Mizerkiewicza
Zaproponowana perspektywa oglądu pozwoliła w sposób niezwykle oryginalny połączyć oko archiwisty ze spojrzeniem krytyka i socjologa przekładu, komparatysty i historyka literatury, wreszcie epistolografa. Książka przekonująco pokazuje jednego z najważniejszych polskich poetów XX wieku przez pryzmat dialogu z kulturą niemiecką. „Trwanie w dialogu” postrzegam tu jako kluczową i nowatorską kategorię opisu, implikującą obecność partnerów oraz prowadzonej przez nich rozmowy, a przede wszystkim jej trwania.
Z recenzji dr hab. Anny Majkiewicz, prof. nadzw. UJ
Książka jest w pierwszej kolejności dokumentem porozumienia i dialogu pomimo barier politycznych i narodowych resentymentów. Dokumentuje charakterystyczne dla dzieła i życia Herberta spojrzenie na conditio humana, nacisk na dialogiczność oraz walkę o zrozumienie i porozumienie. W moim przekonaniu praca nie tylko stanowi wartościowy wkład w badania nad dziełem Herberta, ale również pozwala czytelnikowi spojrzeć na relacje polsko-niemieckie z innej perspektywy.
Z recenzji dr Marlene Bainczyk-Crescentini
Aleksandra Burba – doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Rozprawę doktorską napisała w Katedrze Teorii Literatury na Uniwersytecie Jagiellońskim pod kierunkiem prof. dra hab. Stanisława Balbusa. Absolwentka prawa (2008) i polonistyki (2010) na Uniwersytecie Warszawskim. Jako radca prawny specjalizuje się w dziedzinie prawa autorskiego i zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. Publikowała w „Poznańskich Studiach Polonistycznych” oraz w „Roczniku Przekładoznawczym”. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się na interpretacji poezji polskiej XX wieku oraz przekładu poezji.